Warszawska restauracja Amici. Włoska kuchnia i estetyczna podróż po różnych zakątkach Italii
Wnętrze warszawskiej restauracji Amici jest jak włoski kalambur: odnajdziecie tu nawiązania do sycylijskiej ceramiki, wzorów z Burano i Florencji, weneckich bàcari czy.... apaszki od Gucciego. Te wszystkie wątki łączy fascynacja Italią, tamtejszym wysmakowanym wzornictwem i wspaniałą kuchnią.
Za projekt wnętrza restauracji Amici odpowiada Patrycja Arasim z warszawskiej pracowni Projekt Praga. Choć to studio na co dzień projektuje głównie obiekty użyteczności publicznej, jak choćby ukończony niedawno Akademik Uniwersytetu Warszawskiego, to właśnie aranżacja lokali gastronomicznych jest dla architektów miłą odskocznią od wielkoskalowych realizacji. Pracownia ma w swoim portfolio kilka uznanych w tej dziedzinie projektów – warszawską pierogarnię Syrena Irena, Perłową Pijalnię Piwa czy bar Taproom w browarze Tenczynek, który zdobył w październiku nagrodę PULSE Awards w kategorii „Architektura Wnętrz – wnętrza publiczne”.
Amici wymyślili restauratorzy, którzy stoją za takimi popularnymi warszawskimi lokalami, jak Pinsa czy Trattoria Rucola. Nic więc dziwnego że i tym razem podążyli włoskim tropem. W karcie znajdziemy bowiem m.in słynną pinsę napoletanę, risotto czy pasty. Szefem kuchni jest Dmytro Kalinichenko, który razem z pochodzącym z Florencji Francesco Pisani jest odpowiedzialny za menu. Lokal znajduje się w jednym z biurowców przy Rondzie Daszyńskiego, a jego wysokie, dwupoziomowe wnętrze bogate jest w wiele efektownych rozwiązań i akcentów, które powstały dzięki mistrzowskiej współpracy Patrycji Arasim i rzemieślników - stolarzy oraz kamieniarzy.
Restauracja Amici wita gości przestronnym wnętrzem na parterze. Główne pomieszczenie charakteryzuje się wysokim sufitem, dużymi oknami i licznymi stolikami. Wzrok przyciągają nietypowe elementy dekoracyjne, jak frezowane lustro tworzące pasiaste odbicia czy potężna kolumna barowa pokryta mosiężną blachą, która z czasem nabierze patyny. Nad barem zamontowano niekonwencjonalną markizę - zamiast tradycyjnej tkaninowej, zewnętrznej osłony znanej z weneckich bàcari, wykorzystano wewnętrzną konstrukcję z płytek.
Blaty stolików zdobi motyw zainspirowany koronkami z wyspy Burano, gdzie rękodzieło to jest lokalną tradycją. Delikatny wzór koronki został przekształcony w trwałą intarsję. Toalety z kolei nawiązują do sycylijskiego Palermo poprzez ceramikę z motywem Teste di Moro - charakterystycznych wazonów w kształcie głowy, które kryją w sobie dramatyczną historię miłosną z XII wieku.
Piętro, dostępne przez kręcone schody ze stalową, ażurową balustradą, prezentuje odmienną atmosferę. W przeciwieństwie do jasnego, uporządkowanego parteru, w górnej części dominuje bardziej kameralny klimat z pudrową kolorystyką i przytłumionym oświetleniem.
Wyróżniającymi się elementami są bar wykończony czeczotowym fornirem i różowymi kafelkami oraz umywalka w marmurowej oprawie przypominającej czapkę kucharską. Pozłacany kran opatrzono łacińską inskrypcją "aqua non potable", a na ścianie widnieje charakterystyczny wzór z apaszki Gucci zaprojektowanej przez Vittorio Accornero.
