Różne twarze wypoczynku

Już tylko do 31 marca 2022 roku można odwiedzić wystawę „Landscapes of Leisure” prezentowaną w Pawilonie Polski na Expo 2020 w Dubaju. Podczas tego wyjątkowego wydarzenia goście z całego świata mają szansę zapoznać się z kulturą naszego kraju poprzez polską architekturę wypoczynkową. Za jej organizację odpowiadają Instytut Adama Mickiewicza i Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Autor: JS

Opublikowano: 25.03.2022

Zdjęcia: materiały prasowe

https://iam.pl/

Dodaj do ulubionych artykułów Usuń z ulubionych artykułów

Na przekór efekciarstwu

Znajdujemy się na finiszu odbywającej się w Dubaju światowej wystawy Expo 2020, przesuniętej o rok z powodu pandemii. Na wydarzeniu nie zabrakło Polski, której pawilon wyróżnia się zachwycającą drewnianą fasadą, rzeźbą kinetyczną symbolizującą stado ptaków, a także spektakularnym elementem ekspozycji, czyli artystyczną instalacją multimedialną „Polski Stół”. Przestrzeń przyciąga nie tylko niezwykłą formą, ale też muzyką. Codziennie odbywają się tu bowiem koncerty chopinowskie.

Minimalistyczny charakter, wysoka jakość wykonania ekspozycji, postawienie na ukazanie zasobów, kultury i dokonań gospodarczych bez zbędnego efekciarstwa (w szczególności na tle pawilonów wielu innych krajów) działają na korzyść polskiej wystawy. Nie jesteśmy w tym odczuciu odosobnieni. Pawilon został doceniony na międzynarodowej scenie, między innymi otrzymał nagrodę The Best Large Pavilion w konkursie World Expo Awards organizowanym przez amerykański magazyn EXHIBITOR. Więcej o polskim pawilonie pisaliśmy tutaj.

Podróże w czasie i przestrzeni

Od 16 do 31 marca 2022 roku w polskim pawilonie można oglądać wystawę „Landscapes of Leisure” pod kuratelą Michała Dudy i Adriana Krężlika. Za jej aranżację odpowiada Dominika Janicka, zaś w skład zespołu kuratorskiego weszli Małgorzata Devosges-Cuber, Joanna Majczyk, Dorota Pikulska i Barbara Szczepańska.

Modele budynków projektu pracowni Onimo, w połączeniu z identyfikacją wizualną Mariana Misiaka, zdjęciami Jakuba Certowicza oraz pejzażem dźwiękowym Piotra Ceglarka, Jana Dybały i Zuzanny Waltoś z Biura Dźwięku Katowice, pozwalają przenieść się myślami do najpiękniejszych regionów Polski i symbolicznie doświadczyć ich piękna. Rozbrzmiewające w tle dźwięki przyrody oraz wyświetlone na ścianach obrazy natury koją zmysły, wprawiając w stan wyciszenia.

Jak czytamy na stronie internetowej Instytutu Adama Mickiewicza, wystawa to „wizualna opowieść o uniwersalnej potrzebie odpoczynku w kontekście historii polskiej architektury. Jej głównym celem jest podkreślenie wartości relacji człowieka z naturą i architekturą”.

Na wystawie odwiedzający mają szansę przyjrzeć się miejscom służącym wypoczynkowi, powstałym w różnych częściach Polski na przestrzeni XX i XXI wieku, odbywając tym samym ekscytujące „podróże” w czasie i przestrzeni.

Wyprawę zaczynamy od na początku XX wieku, odkrywając styl nadświdrzański, czyli Świdermajer. Odwiedzamy Sanatorium Abrama Gurewicza w Otwocku (1906-1925), którego autorzy projektu budynku na dzień dzisiejszy pozostają nieznani. Za wierną rekonstrukcję odpowiada pracownia Grupa5 architects, dzięki której możemy dziś podziwiać świdermajerskie zdobienia w pełnej krasie.

Na wystawie poznajemy także architekturę socrealistyczną: charakterystyczne Domki „Brda” (1975) projektu Design Office ZSB Stolbud-Bydgoszcz, Dom wypoczynkowy w Szklarskiej Porębie „Granit” (1974-1981) autorstwa Stefana Müllera i Marii Müller i wiele innych. Uwagę zwraca obserwatorium meteorologiczne na Śnieżce (1964-1974) projektu Witolda Lipińskiego i Waldemara Wawrzyniaka z zespołem, które urzeka futurystycznym kształtem, niezwykłym nawet jak na dzisiejsze czasy.

Pasjonaci współczesnej architektury mają szansę przeanalizować nowsze projekty: Dom w Potoczku (2015) projektu Anny Zawadzkiej i Jana Dowgiałło, Dom Baby Jagi w Rzepiskiej (2015) autorstwa Wojciecha Gajewskiego, Łukasza Gniewka i Bartłomieja Popiela czy Domek Hyttee w Janowcu (2019) zaprojektowany przez Marlenę Kilian i Marka Piojdę.

Ponadto wystawa daje niepowtarzalną okazję przyjrzenia się nieistniejącym już budynkom, w tym wyburzonemu w 2009 roku Ośrodkowi Wypoczynkowemu „Delfin” w Jastrzębiej Górze (1962-1965) projektu Jerzego Piasecznego, Szczepana Bauma i Stefana Philippa, przez lata będącego destynacją wakacyjną tysięcy pracowników fizycznych i ich rodzin.

Ta podróż jest jednak dostępna nie tylko dla osób odwiedzających Expo. Już latem 2022 roku wystawę będzie można odwiedzić w Muzeum Architektury we Wrocławiu, do czego szczerze zachęcamy.