Ciało kobiety w oczach współczesnych artystek

Chyba możemy powiedzieć to oficjalnie – ukazywanie w sztuce i dizajnie nagiego ciała kobiety jest obecnie trendem. W sprzedaży są koszulki, kolczyki czy broszki z narysowanymi piersiami, plakaty oraz ceramika ukazujące kobiecą sylwetkę i wiele, wiele innych. Może Was to zaskoczy (chociaż nie powinno) portretowanie nagiego ciała kobiety nie jest czymś nowym. Gdzie w takim razie tkwi różnica w sposobie ukazywania kobiecego ciała w czasach współczesnych a w przeszłości?

Autor: JS

Dodaj do ulubionych artykułów Usuń z ulubionych artykułów

Przez tysiące lat kobietą najczęściej portretowaną nago była mityczna Wenus, rzymska bogini miłości. Figurka z epoki górnego paleolitu nazwana Wenus z Willendorfu przedstawiała postać kobiecą o pełnych kształtach. Wenus z milo – marmurowa rzeźba z okresu hellenistycznego z ok. 130–100 r. p.n.e. była ukazywana w półnagiej postaci, podobnie jak Wenus z obrazu „Narodziny Wenus” autorstwa włoskiego malarza renesansowego Sandra Botticellego.

Sandro Botticelli „Narodziny Wenus”

To, co odróżnia obecny sposób ukazywania kobiecej sylwetki od tego z przeszłości, to fakt, że współcześnie sztukę tego typu masowo zaczęły tworzyć kobiety.

Po lewej: plakat „Kobieta II” autorstwa Basi Flores

Po prawej: plakat „Słońce” autorstwa Igi Kosickiej

Źródło: wallbeing

Naczynia ceramiczne autorstwa Oli Cencory z KURZ ceramika

Źródło: KURZ ceramika

Po lewej: plakat „Olaboga” autorstwa Anny Rudak

Po prawej: plakat „Plaża” autorstwa Magdaleny Pankiewicz

Źródło: wallbeing

Dzięki temu, że poprzez sztukę głos powszechnie zaczęły zabierać kobiety, obecnie portretowane są kobiece sylwetki o różnym kształcie, a nawet historii. Zauważalne jest przy tym zjawisko niezważania na istniejący kanon piękna.

Po lewej: kartka okolicznościowa „Girls Just Wanna Have Fun” autorstwa Justyny Stasik

Po prawej: kartka okolicznościowa „Pure Love” autorstwa Aleksandry Cieślak

Źródło: PIESKOT

Dywany autorstwa Taylor Silk

Źródło: Taylor Silk

Film „BODY/CIAŁO” (2015) w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej

Ukazuje ciało kobiety jako odzwierciedlenie stanu psychicznego oraz byt nierozerwalnie związany z emocjami człowieka.

Po lewej: plakat „Green bottle” autorstwa Kazi Kalitan-Młodkowskiej

Po prawej: plakat „Moje ciało moja duma” autorstwa Kasi Lisiak

Źródło: wallbeing

Swetry autorstwa Ýrúrarí

Źródło: Ýrúrarí

Należy mieć na względzie, że przez tysiące lat artyści przedstawiali ciało kobiety zgodnie z ówczesnym kanonem piękna. Przykładowo Peter Paul Rubens portretował kobiety jedynie o pełnych kształtach (stąd „rubensowskie kształty”). Z kolei w latach 90. słynny fotograf Helmut Newton fotografował głównie bardzo szczupłe, wysokie kobiety, zgodnie z modą tamtych lat.

Ceramika autorstwa Oleny Kuts z Elemthebrand

Źródło: Elemthebrand

Po lewej: plakat „Kąpielisko” autorstwa Magdaleny Pankiewicz

Po prawej: plakat „Flower Power” autorstwa Darii Solak

Źródło: wallbeing

Po lewej: plakat „Kobiecość” autorstwa Ady Jarzębowskiej

Po prawej: plakat „Play with shapes I” autorstwa Aleksandry Morawiak

Źródło: wallbeing

Po lewej: plakat „Jaki kij, taka marchewka” autorstwa Sunday is Monday

Po prawej: plakat „Palaczka” autorstwa Asi Wójtowicz

Źródło: wallbeing

Z tego względu bez wątpienia można stwierdzić, że jesteśmy świadkami trwającej właśnie rewolucji. Rewolucji w sztuce, ale też społeczeństwie, bo ta zawsze była z nim nierozerwalna. Rewolucji pięknej oraz potrzebnej.