Hipisi PRL-u

CZĄSTKI NIEPODLEGŁE - POLSKA KONTRKULTURA (1967 - 1975) to wybór fotografii dokumentujących kontrkulturowe zjawiska z przełomu lat 60 i 70 w Polsce. Hipisi PRL-u.

Autor: redaktor

https://www.facebook.com/events/966813970413417

Dodaj do ulubionych artykułów Usuń z ulubionych artykułów

Zebrany materiał jest próbą przedstawienia diagnozy społecznej ukazującej kulturowy, a właściwie - kontrkulturowy, wymiar kontestacji partyjno-policyjnego państwa na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Bunt hipisów, outsiderów i niezależnych artystów wobec socjalistycznej stabilizacji komunistycznych reżimów Gomułki i Gierka przerodził się w „rozproszoną rewolucję” o dużej sile rażenia.

Zjawisko hipisowskiej kwiatowej i pacyfistycznej rewolucji w Polsce nigdy nie uległo komercjalizacji, tak jak to się stało z kontrkulturą na Zachodzie. Najważniejszymi ideami tego ruchu była wolność, miłość i pokój. Wystawa stanowi zbiór wizualnych opowiadań o indywidualnych historiach hipisek i hipisów – matek i ojców polskiego ruchu hipisowskiego. Szczególne miejsce w tym zbiorze zajmują kobiety – dotąd pomijane w badaniach i publikacjach w wolnej Polsce. Wymieńmy kilka tych odważnych dziewczyn, które nie bały się w totalitarnym szarym reżimie manifestować swoją wolność: Kora (Olga Ostrowska), Galia (Grażyna Sewiołek), Gracja (Grażyna Wychowańska), Aśka (Dmyszewicz), Alicja (Sierszulska), Dolores (Ewa Prokop) i setki innych.

Polscy hipisi byli pierwszą kolorową rewolucją w naszym kraju. Chcieli żyć swoim własnym życiem poza normami wymyślonymi przez wszędobylski reżim i w wielu sprawach wtórujący mu Kościół. Dlatego wtedy, jak i dziś, w XXI wieku, policje tajne i jawne kolorowy ruch wszelkimi metodami zwalczały. Permanentne aresztowania, przetrzymania, rozbijanie zlotów hipisowskich i pobicia były na porządku dziennym.

Wielu spośród nich brało udział w wielkich artystycznych wydarzeniach tamtych lat. Współpracowali i byli inspiracją dla takich artystów jak Kantor, Bereś, Grotowski, Stażewski, Kwiek/Kulik, Warpechowski, Broll, Urbanowicz.

Zebrane fotografie są widocznym zalążkiem szeregu pozytywnych zjawisk, takich jak teatr awangardowy, ekologia czy niezależność społeczna, których imponujące konsekwencje możemy zobaczyć dzisiaj - z perspektywy prawie pół wieku!

Wystawa została przygotowana przez Fundację Katarzyny Kozyry i miała swoje dwie odsłony - w La Fabrika Cultural Centre w Pradze w ramach Fesqwalu “GENERACE 89” listopadzie 2019 oraz w Eassopics Gallery w Budapeszcie w grudniu 2019 roku. Otwarcie 30 września 2020r, Galeria Program.

Więcej informacji: TUTAJ.