Nie przegap: Liliana Zeic „maluje” czeczotą. Jej prace to historie o wspólnocie

Dziwaczki, mniejszości, wyrzutki, chwasty – Lilianę Zeic interesuje margines i nienormatywność, zarówno ta ludzka, jak i obecna w świecie roślin. Jej autorska wystawa „Włóżmy w ziemię wilgotne ziarenko lnu” to opowieść o queerowej społeczności, której artystka jest częścią, i przyrodzie. Liliana Zeic posługuje się w cyklu prezentowanych w galerii lokal_30 pracochłonną techniką intarsji.

Autor: MB

Opublikowano: 24.01.2024

https://lokal30.pl/

Dodaj do ulubionych artykułów Usuń z ulubionych artykułów

Dla Liliany Zeic najciekawsze rzeczy dzieją się na marginesie. To tam, jak pisze w tekście towarzyszącym wystawie Joanna Sokołowska, „rozkwitają nowe, międzygatunkowe formy życia i nieoswojone piękno. Wybrzmiewają niekanoniczne głosy, które w reakcji na stres klimatyczny, zakorzeniają poznanie w czujących ciałach”.

Artystka jako środek wyrazu wybrała technikę intarsji. To pracochłonna metoda rzemieślnicza, która służy m.in. do zdobienia mebli czy parkietów. Liliana Zeic używając jej nawiązuje do swoich korzeni – dzieciństwa spędzonego na wsi i warsztatu stolarskiego rodziców.

Na drewnianych panelach artystka prezentuje motywy roślinne, które łączy z wizerunkami ludzkich ciał, queerowych, wielopostaciowych wspólnot, zbieraczek nasion i tajemniczych rytuałów.

Intarsje zostały wykonane z czeczoty, która w świecie roślin jest anomalią. To narośl, która pojawia się na pniach drzew atakowanych wirusami, grzybami, uszkodzonych lub dotkniętych wadą genetyczną. Ekspresyjne wzory, które tworzą słoje to właśnie zabliźniające się rany. Czeczota w swej niepowtarzalności stała się pożądaną dekoracją dla mebli, w których używana jest jako fornir. Dla Liliany Zeic czeczota jest metaforą, którą artystka uwolniła z funkcji dekoracyjnej. W swoich pracach burzy ona podziały na to co zdrowe”/„naturalne” czy „nienaturalne”/„patologiczne”.

Na wystawie można obejrzeć również zapis z badań artystycznych i warsztatów, jakie Liliana Zeic przeprowadziła podczas rezydencji w Domu Utopii - Międzynarodowym Centrum Empatii w Nowej Hucie. Skupiła się w nich na roślinach żyjących poza głównym systemem zielni miejskiej.

Liliana Zeic (oryginalnie Liliana Piskorska, rocznik 1988) jest absolwentką Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, gdzie w 2017 roku obroniła pracę doktorską w Zakładzie Rysunku. W swojej twórczości posługuje się takimi środkami wyrazu jak wideo, fotografia, tekst czy intarsja. Podejmuje tematykę społeczną, queerową, feministyczną i wynikającą z środkowoeuropejskiej tożsamości.