Starożytne małże, technologia efemeryczna i generatywna sztuka tekstylna w nowym projekcie studia A. A. Murakami
Wydawałoby się, że artyści usiłujący znaleźć punkty wspólne dla natury i technologii, porywają się z motyką na słońce. W przypadku duetu A. A. Murakami realizacja tego ambitnego celu ma silne podłoże w postaci analizy tła historycznego, ewolucji i dostosowywania do nich innowacyjnych technologii. Tak powstał projekt „A Thousand Layers of Stomach”, który przeobraża piękno starożytnej małży w generatywne dzieło sztuki tekstylnej. Instalacja zostanie pokazana na targach designu NOMAD, które odbędą się w dniach 19-22 listopada w Abu Dhabi.
Autor: DJ
Zdjęcia: Materiały prasowe
Inspiracją dla projektu „A Thousand Layers of Stomach” był małż asari, którego muszlę pokrywają złożone, wielowarstwowe wzory, powstające na przestrzeni lat. Ten organizm ewoluował ponad 500 milionów lat temu. Projektanci zbadali algorytmy naukowe, które pozwalają naśladować te wzory i w ten sposób trafili na trop tzw. automatów komórkowych z lat 50. XX wieku.
Mimo że świetnie nadawały się one do generowania wzorów na podstawie prostych zasad, nie oddawały one w pełni organicznej złożoności muszli małży. Dlatego studio A. A. Murakami podjęło decyzje o nawiązaniu współpracy z programistą, aby je udoskonalić przy uwzględnieniu unikalnych cech małży Asari i sposobu, w jaki czynniki środowiskowe kształtują jej wzory.
Każda linia na skorupce małży asari reprezentuje jeden rok życia. To doprowadziło do projektantów do ewolucyjnych odkryć, takich jak małże Ming, które prawdopodobnie żyły w czasach dynastii Ming. Studio opracowało kod generatywny, który zasila dostosowaną maszynę dziewiarską, czyli tzw. technologiczną „małżę”, aby drukowała setki linii na tkaninie w taki sposób, jak mięczak tworzy wzór na swojej muszli. Maszyna jest lekka, przenośna i szybka w porównaniu z większymi maszynami do tkania gobelinów, co sprzyja planom jej prezentowania na całym świecie.
Projekt jest kolejną realizacją sztuki opartej na „technologii efemerycznej”. Termin ten ukuło studio A. A. Murakami, aby opisać nową formę sztuki wykraczającą poza znane interfejsy technologiczne, takie jak matryce LED, projekcje i ekrany. Zamiast tego artyści wykorzystują technologię w połączeniu z eterycznymi materiałami, takimi jak mgła, plazma i bąbelki, aby stworzyć zupełnie nowe, nieosadzone w naturze zjawiska.
Instalację po raz pierwszy zaprezentowano podczas Art. Blocks Weekend w Marfie, w Teksasie. Ukazania tego inspirowanego morzem projektu w pustynnym krajobrazie podkreślało kontrast między pochodzeniem małż i suchym środowiskiem Marfa. Instalacja jest interaktywna i umożliwia odwiedzającym manipulowanie generatywnymi wzorami w czasie rzeczywistym. W miarę trwania trasy projekt rozrośnie się do ogromnej tkaniny, wokół której będą ewoluować immersyjne instalacje.