Szklana antresola i niebieski moduł w secesyjnych murach. STUDIOTAMAT w Rzymie
W ukrytym dziedzińcu przy Viale di Trastevere biuro architektoniczne STUDIOTAMAT tchnęło nowe życie w zapomniany secesyjny dom. Budynek, niegdyś pełniący funkcję domu dozorcy dawnego dworca kolejowego – lub, jak mówią niektórzy mieszkańcy, gabinetu dzielnicowego lekarza – został przekształcony w wyrafinowany, miejski azyl.
Dom ma zaledwie 80 m², rozłożonych na trzech kompaktowych poziomach, które wieńczy taras tonący w zieleni. Prace projektowe rozpoczęto od odnowienia najbardziej charakterystycznych elementów – przede wszystkim frontowej werandy z witrażami w odcieniach zieleni, różu i żółci.
Usunięcie francuskiego okna sprawiło, że weranda stała się integralną częścią wnętrza – pełną miękkiego światła, które zmienia się w ciągu dnia.
Projektanci całkowicie przeorganizowali układ pomieszczeń. W miejscu ciasnej, spiralnej klatki schodowej pojawiły się lekkie, drewniane schody, których pierwszy, marmurowy stopień tworzy podstawę dla nietypowego regału. Obok lustrzana szafka jednocześnie ukrywa pralnię i wizualnie powiększa przestrzeń.
Salon otwiera się na ogród przez wysokie, dwukondygnacyjne okno, które wypełnia wnętrze naturalnym światłem. Subtelny charakter przestrzeni podkreślają ikoniczne lampy Falkland projektu Bruno Munariego.
Kuchnia jest minimalistyczna: bez górnych szafek, z liniowym blatem z marmuru i frontami przechodzącymi kolorystycznie od czerni do terakoty i utrzymanymi w harmonii z zachowaną oryginalną posadzką.
Na parterze pojawia się też wyrazisty, głęboki niebieski moduł, który mieści lodówkę, spiżarnię i niewielką toaletę.
Ten sam intensywny kolor prowadzi wzrok ku górze, przenikając przez antresolę. Aby wpuścić więcej światła, część antresoli została otwarta, co nadało jej wrażenie przestrzennej lekkości. Szklane panele w podłodze i lustra potęgują wrażenie głębi.
Lustrzany sufit nad niebieskim modułem tworzy wrażenie pionowej nieskończoności. Zależało nam na dynamice przestrzeni przy zachowaniu harmonii – mówi Matteo Soddu, współzałożyciel STUDIOTAMAT.
Na piętrach zastosowano parkiet zaprojektowany przez Raphaëla Navota – z dębowych listew o widocznych słojach, inspirowanych brukowanymi ulicami XIX-wiecznego Paryża i starożytnego Rzymu.
W sypialni stanęło wykonane na zamówienie łóżko z szufladami w podstawie i zagłówkiem utrzymanym w tych samych tonacjach co zabudowa kuchenna – to rozwiązanie tworzy kompozycyjną klamrę we wnętrzu.
Kolejna klatka schodowa – z surowego żelaza i stopni z drewna wiśniowego – prowadzi z sypialni na najwyższy poziom, gdzie mieści się niewielka pracownia.
Przeszklona ścianka, z naprzemiennie gładkich i ryflowanych paneli, subtelnie oddziela łazienkę. Drzwi stają się tłem dla prysznica, a umywalka z marmuru Verde Alpi przechodzi przez taflę szkła, tworząc wspólną powierzchnię użytkową.
Dziś ten odrestaurowany secesyjny dom doskonale oddaje ducha Trastevere – dzielnicy, w której za skromnymi fasadami kryją się prawdziwe perły architektury.
