Dom jak kameleon
Oto dom, którego drugie imię to kamuflaż. Jego górna kondygnacja za sprawą lustrzanej fasady wizualnie łączy się z niebem i pięknie odbija otoczenie. Podstawa zatopiona w skarpie przywodzi na myśl filmowe domy (pozdrawiamy fanów „Zmierzchu”) spowite mgłą i tajemnicą.
Dom składa się z dolnej kondygnacji wpuszczonej w skarpę i dołączonego do niej graniastosłupa głównego piętra mieszkalnego. To sprawia, że od południa budynek wygląda na parterowy. Dolna kondygnacja jest zatopiona w ziemi, a jej ściana wraz z wjazdem do garażu jest obrócona w kierunku prostopadłym w stosunku do osi podłużnej terenu. Część głównej kondygnacji tworzy dynamiczny zwis nad wejściem do garażu.
Główna przestrzeń mieszkalna jest ulokowana na piętrze. Widać ją doskonale z ogrodu, w którym zachwyca wyjątkowa grota z basenem. Basen jest ustawiony tak, aby poziom wody znajdował się powyżej „poziomu” dachu domu, który dla pływających zdaje się stapiać wizualnie z miastem-ogrodem w dolinie.
Zakrzywiona forma groty składa się z stopniowo obracających się masywnych modrzewiowych desek.
Piwnica na wina powstała poprzez zaadaptowanie ceglanej piwnicy sklepionej. Jej dach pokryty jest mchem irlandzkim.
Cały dom został zaprojketowany tak, aby granica między wnętrzem a zewnętrzem płynnie się zacierała.
Strefa dzienna to przestrzeń z kuchnią, jadalnią i salonem. Wokół tej centralnej części znajdują się inne pomieszczenia ulokowane w narożnych częściach budynku, dzięki czemu ich mieszkańcy mają piekny widok na miasto albo bezpośredni kontakt z ogrodem. Strefa rodziców składa się z sypialni połączonej garderobą i „tajnymi” drzwiami z własną łazienką, strefa dzieci natomiast to dwa pokoje dziecięce z łazienką i toaletą pomiędzy nimi. Całość uzupełnia przeszklony gabinet z regałami połączonymi z częścią dzienną i tarasem.
Dolna kondygnacja skupiona jest wokół dwustanowiskowego garażu usytuowanego pośrodku rzutu, z obydwoma wejściami do domu po bokach garażu. W zachodniej części piętra znajduje się apartament gościnny z osobnym wejściem, z którego mogą korzystać goście. Zaprojektowano go w układzie otwartym, zorientowanym na część socjalną, z kuchnią, jadalnią i salonem oraz oddzielną sypialnią z własną garderobą, łazienką i osobną toaletą. To dodatkowe mieszkanie posiada własny taras z wydzielonym ogrodem.
Urzekające jest w tym domu stopniowe oddzielenie wnętrza od zewnętrza za pomocą membran z zasłon, firan i parawanów, wykonanych z tkanin o różnej przepuszczalności światła, od delikatnej przezierności do całkowitego zaciemnienia. Światło napotykając tu na różne przeszkody staje się jednym z najważniejszych elementów architektonicznej kompozycji.
Metalowa obudowa domu kontrastuje z drewnianym wnętrzem, na które składają się duże fornirowane okładziny, wbudowane meble i solidne podłogi. Dominującym materiałem ścian, drzwi i mebli jest okładzina z forniru wiązowego w połączeniu z litą podłogą Iroko.
Za ten genialny projekt odpowiada Petr Janda z pracowni architektonicznej brainwork.
