Geometria natury. Dom, który płynie wraz z rzeką
Na brzegu rzeki w Meksyku powstał niezwykły dom autorstwa pracowni TAAB – prowadzonej przez Diego Torresa Guízara i Dianę Ortiz Moreno – a którego wnętrza zaprojektowało Estudio Karla Vázquez. Architekci wykorzystali trójkątną działkę i bliskość wody, by stworzyć przestrzeń, która w równym stopniu czerpie z natury, co ją uzupełnia. Casa Jacona to projekt, który subtelnie łączy tradycję regionu, współczesną formę i świadome podejście do krajobrazu.
Dom wyrasta z terenu i podąża za jego kształtem. Jedna z krawędzi działki delikatnie się wygina, podobnie jak część bryły skierowana ku rzece. Tym gestem zaczął się mur, który okala posesje – struktura, która raz otwiera się, by zaprosić gości, a innym razem zamyka, otulając ogrody i tworząc poczucie bezpieczeństwa. Miękkie, falujące linie nawiązując do rytmu wody.
Program funkcjonalny domu zorganizowano w dwóch skrzydłach połączonych ogrodem. W części rozciągającej się wzdłuż najdłuższego boku działki, znajdują się prywatne pomieszczenia: na parterze główna sypialnia i biblioteka, z ukrytym przejściem do podziemnej piwniczki na wino, a na piętrze pokoje gościnne.
Drugie skrzydło pełni funkcję serca domu: mieści kuchnię, jadalnię i salon. Z zewnątrz łączy je wspólny podcień, wysunięty tak, by chronić przed deszczem i jednocześnie delikatnie rozpraszać poranne światło.
O charakterze budynku w dużej mierze decydują materiały. Mur wykonano z ciemnego granitu, który nadaje całości ciężar, stabilność i wrażenie zakorzenienia. Wnętrza z kolei utrzymano w znacznie cieplejszej tonacji – pojawiają się tu gliniane tynki o gładkim, polerowanym wykończeniu oraz drewniane stropy nawiązują do tradycyjnych domów z regionu. Przestrzenie są miękkie, przyjazne i pełne naturalnej elegancji.
Światło, zarówno naturalne, jak i sztuczne, zostało zaprojektowane tak, by podkreślać charakter architektury. Miękko ślizga się po załamaniach murów, podkreśla krzywizny i tworzy intymne półcienie.
Ogród nie jest tu tylko dekoracją, a organiczną częścią projektu. Otaczają go pirule, agawy, drzewa o czerwonawej korze oraz kaliandry, które wprowadzają ruch, światło i zapach. Roślinność filtruje promienie słońca, kołysze się pod wpływem wiatru, a odgłosy liści i ziemisty aromat świeżo podlanego ogrodu przenikają do wnętrza.
Duże przeszklenia sprawiają, że natura w pełni uczestniczy w codziennym życiu domu – zamyka perspektywy, prowadzi wzrok, tworzy scenografię dla wnętrz. Przemyślane otwarcia budują równowagę między tym, co zbudowane, a tym, co żywe: krajobraz wchodzi do środka, a architektura wypływa na ogród.
