Romantyczny Brutalizm – wystawa młodego polskiego designu w Willi Gawrońskich
Po sukcesie na tegorocznym Milan Design Week, wystawa Romantyczny Brutalizm. Podróż w głąb polskiego rzemiosła i designu zawitała do Warszawy.
Od 28 kwietnia do 14 maja będzie można oglądać ją w nowo otwartym miejscu Fundacji Visteria – zabytkowej Willi Gawrońskich przy Alejach Ujazdowskich.
To właśnie tam powstała przestrzeń poświęcona sztuce i wzornictwu, która inauguruje działalność wystawą skupiającą najciekawsze nazwiska nowego pokolenia projektantów.
Ekspozycja ukazuje współczesny polski design w kontekście tradycyjnego rzemiosła i kulturowego dziedzictwa. Porusza temat natury i postnatury, a także wpływów takich jak brutalizm, romantyzm, dekadencja, sztuka ludowa czy art déco. Podzielona na sekcje materiałowe – drewno, szkło, ceramika, stal, tkaniny, koronki – tworzy niemal teatralną aranżację autorstwa Zuzy Paradowskiej (Paradowski Studio). Wśród twórców znaleźli się m.in. Zofia Chylak, Marcin Rusak, Anna Bera, Splot Kilim, UAU Project i UNISM.Partnerem wydarzenia jest Instytut Adama Mickiewicza.
Wystawa czynna jest codziennie od 12:00 do 19:00, a wstęp pozostaje bezpłatny.
Barokowe światło i cień – Aleksandra Zawistowska z nową wystawą w Warszawie
W sobotę, 26 kwietnia 2025 roku, w godzinach 18:00–21:00 odbędzie się wernisaż wystawy Chiaroscuro Aleksandry Zawistowskiej – wydarzenie, które anonsuje powrót artystki z nową serią obiektów świetlnych inspirowanych barokiem. Ich forma przywołuje nieregularną perłę – barocco – od której wzięła nazwę cała epoka. Metaliczne, pełne dramatyzmu konstrukcje dopełnione zostały szklanymi, świetlistymi klejnotami.
W nowej odsłonie twórczości Zawistowskiej światło odgrywa główną rolę – tytułowe chiaroscuro (światłocień) staje się nie tylko tematem estetycznym, ale i symbolicznym. Artystka zestawia obiekty świetlne z charakterystycznymi dla siebie pracami: ciężkimi, ręcznie dmuchanymi naczyniami, kielichami, wazonami i rzeźbami, które przekształcają promienie światła w dramatyczne refleksy. Całość układa się w niemal sakralną instalację przypominającą ołtarze. Wystawa to nie tylko formalny eksperyment, ale także refleksja nad tym, co przez lata pozostawało w cieniu – dosłownie i metaforycznie.
TOP CHARITY Art 2025: Sztuka, połączona z filantropią
W Oranżerii Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie rozpoczęła się wystawa TOP CHARITY Art 2025, zorganizowana przez Omenę Mensah i OmenaArt Foundation. Na ekspozycji zaprezentowane zostały dzieła ponad 50 artystów, w tym Jeffa Koonsa (po raz pierwszy w Polsce!), Tadeusza Kantora, Ibrahim Mahama, czy Zanele Muholi. Wydarzenie łączy sztukę z filantropią, a dochód z licytacji dzieł zostanie przeznaczony na działania wspierające potrzebujących, organizowane przez fundację OmenaArt i Rafała Brzoskę.
Wystawa podzielona jest na cztery strefy: TOP CHARITY Auction, Artis Arundo Spotlight, Kolekcję Afrykańską i Ogród Rzeźby, w którym znajdują się monumentalne prace takich twórców jak Manolo Valdés czy Niki de Saint Phalle. Nowością jest także prezentacja sztuki współczesnych artystów afrykańskich, jak El Anatsui, Ibrahim Mahama i Eddy Kamuanga Ilunga. Na wystawie szczególną uwagę zwraca współpraca z Opera Gallery i projekty wspierające młodych artystów.
Wystawa potrwa do 24 czerwca 2025 roku, a wstęp jest bezpłatny dla wszystkich odwiedzających park. Dodatkowo, fundacja OmenaArt organizuje oprowadzania po ekspozycji, w tym kuratorskie spotkania z Natalią Bradbury i Omeną Mensah.
Deska jako płótno, kultura jako sztuka – Paweł Swanski z wystawą Wooden Canvas w Warszawie
Retrospektywa 25 lat projektowania grafik deskorolkowych, oryginalne szkice, malarstwo i instalacja – wystawa Wooden Canvas Pawła Swanskiego to hołd dla kultury skateboardingu.
Wernisaż odbędzie się w sobotę, 26 kwietnia o godz. 19:00 w przestrzeni Brain Damage Projects przy ul. Puławskiej 31 w Warszawie. Wstęp wolny.
Swanski – artysta, projektant i skater – od lat łączy fascynację popkulturą z językiem sztuki ulicznej. Na wystawie prezentuje selekcję ponad 140 archiwalnych grafik stworzonych dla marek z USA, Europy i Azji (m.in. Girl, Element, Cliché), materiały źródłowe oraz najnowsze prace malarskie i instalacyjne. Jak podkreśla, deskorolka od zawsze była dla niego czymś więcej niż sportem – to zjawisko kulturowe, wspólnota, sposób postrzegania świata i forma ekspresji.
Zobacz także:
