Glamour lat 70. w Casa Baro projektu Paulo Ribeiro i Patryka Walczaka
W Casa Baro glamour lat 70. spotkał się z wyrafinowanym kunsztem rzemieślniczym. Za projektem i wystrojem wnętrz rezydencji w Barcelonie stoi brazylijski architekt Paulo Ribeiro oraz polski projektant wnętrz Patryk Walczak. Duet ten stworzył eklektyczną, dwupoziomową przestrzeń, która łączy surowość materiałów z luksusowymi detalami.
Już od wejścia ton nadaje beżowy trawertyn, którym pokryto podłogę. Kontrastuje z nim surowy, betonowy sufit, który projektanci postanowili zachować w oryginalnej formie. Ściany w odcieniach ciemnego błękitu zestawiono z tonami tytoniowymi.
W salonie główną rolę odgrywa tapeta barcelońskiej marki Coordonné, z orientalną inspiracją motywami bambusa i ptaków w złocie i czerni. Centralnym punktem jest ciemnobrązowa sofa inspirowana projektami Vladimira Kagana , zestawiona z oryginalnymi, potrójnymi metalowymi stolikami kawowymi w stylu vintage oraz rzeźbiarskim metalowym krzesłem „SIMOON” autorstwa Ricardo Tena.
Tuż obok, na drewnianym podeście, znajduje się niezwykła praca Henar Iglesias – misa wykonana z błękitnych piór. Jest to dzieło, które zdobyło nagrodę za najlepsze wysokie rzemiosło na Contemporania Barcelona. Całość uzupełnia dywan vintage z lat 70. oraz rzeźba z kamionki i emalii angobowej autorstwa Rogera Colla, nabyta w Galerii Ruben Torres. Wyjątkowe są również lampy Iñigo Sutil Alcauzara, który połączył złote wsporniki Willy'ego Rizzo z kryształami Tiffany'ego i mosiężnymi strukturami.
W otwartej kuchni amerykańskiej dominuje wykonana na zamówienie witryna z przydymionego czarnego szkła. Eksponuje ona bogatą kolekcję ceramiki, w tym prace Planas Marquès i Sampere (obie wykonane w La Bisbal del Empordá), Astier de Villate Paris oraz drewniane rzeźby Javiera Ubedy. W części jadalnianej stanął złoty metalowy stół z przydymionym szkłem projektu Willy'ego Rizzo, otoczony pozłacanymi krzesłami z lat 70..
Na piętro prowadzi galeria, gdzie gości wita drewniana rzeźba latynoamerykańskiego artysty Adolfo (Makers). Towarzyszą jej ceramiczne dzieła Sophie Aguilery oraz ceramika Regal (laureata hiszpańskiej krajowej nagrody rzemieślniczej). Na ścianie zawisł obraz polskiej artystki Ewy Matyi.
Podwójne drzwi z drewna orzechowego otwierają główną sypialnię. Ścianę za łóżkiem zdobi kolejna tapeta Coordonné, tym razem przedstawiająca japońską górę w złocie i czerni. Lniane zasłony i beżowy dywan gabbeh dodają przestrzeni miękkości. Stoliki nocne to projekty z lat 70. wykonane z granatowego szkła , a lampy to kolejne dzieła Iñigo Sutil Alcauzara z kryształami Tiffany'ego.
Główna łazienka utrzymana jest w odcieniach zieleni, łącząc marmur z fakturami drewna i metalu. Na ścianie zainstalowano kinkiety Veca z witrażami i chromem, pochodzące z lat 70.. Mocnym akcentem, kontrastującym z zielenią pomieszczenia, są rzeźby Isabelle Mackay Sim – figury z różowej szkliwionej ceramiki.
