Architektura jako współczesna rzeźba w nadmorskim ogrodzie
Wśród falującej zieleni rzeźbiarskie formy architektury stają się tu częścią krajobrazu. Esplanade Brighton, zaprojektowany przez pracownię Wood Marsh w nadmorskiej dzielnicy Melbourne, to zespół mieszkaniowy, który redefiniuje pojęcie współczesnego życia nad zatoką.
Projekt Esplanade Brighton to odpowiedź na złożony kontekst przestrzenny i kulturowy nadmorskiej dzielnicy Melbourne. Powstał w miejscu dawnej, niezagospodarowanej działki poprzemysłowej, przekształcając ją w zrównoważony, wieloetapowy zespół mieszkaniowy.
Kompleks obejmuje 24 domy szeregowe i 11 apartamentów, rozmieszczonych w czterech budynkach. Otoczone bujnym, rodzimym ogrodem pawilony tworzą przyjazne środowisko do życia, w którym architektura, krajobraz i społeczność współtworzą jedność.
Działka jest ściśle ograniczona z trzech stron: przez istniejące apartamentowce, powojenne domy, tory kolejowe oraz historyczny Brighton Beach Hotel. Mimo trudnych uwarunkowań, projekt maksymalnie wykorzystuje lokalne walory miejsca, otwierając się na zachodnie widoki w stronę Green Point Park, plaży i zatoki.
Zamiast wypełniać działkę zwartą zabudową, architekci Wood Marsh zaprojektowali serię rzeźbiarskich pawilonów, rozmieszczonych wśród rozległej zieleni. Ponad połowę terenu przeznaczono na krajobrazowy ogród zaprojektowany przez – zielony kręgosłup łączący domy szeregowe w tylnej części działki z apartamentowcami od strony ulicy. Taka kompozycja nie tylko wprowadza przestrzeń i światło, lecz także wzmacnia powiązania widokowe z otoczeniem i osiami wizualnymi nawiązuje do memoriału Green Point Cenotaph, położonego w sąsiedztwie.
Od strony plaży budynki apartamentowe wpisują się w istniejącą linię zabudowy i stopniowo stają się coraz to niższe, dzięki czemu projekt zachowuje skalę i rytm lokalnej tkanki miejskiej, zdominowanej przez niskie domy jednorodzinne i kameralne rezydencje.
Falująca fasada domów szeregowych z drewnianych, pionowo profilowanych ekranów i wysuniętych tarasów wprowadza naturalny rytm, łagodzi skalę zabudowy i subtelnie kontroluje widoki oraz prywatność mieszkańców.
W miarę jak zabudowa przesuwa się w stronę ulicy, rytm pawilonów przekształca się w bardziej rozrzeźbione formy apartamentowców, które harmonizują z nadmorskim krajobrazem. Każdy z budynków zyskał indywidualny charakter, jednak wspólna paleta – drewno, tynk i cynk – nadaje całemu założeniu ciepło i tworzy spójność wizualną.
Układ urbanistyczny umożliwia wielostronną ekspozycję mieszkań oraz naturalną wentylację, co zapewnia mieszkańcom wysoki komfort termiczny. Wnętrza apartamentów i domów zostały starannie dopracowane – dominują naturalne materiały, subtelne kolory i wyważone proporcje. Szczególną uwagę zwrócono na ręcznie opracowane detale, takie jak odlewane z brązu klamki, autorskie meble czy armatura łazienkowa.
W projekcie zastosowano strategię „fabric first”, kładącą nacisk na wydajność energetyczną poprzez samą konstrukcję budynku. Wszystkie ściany zewnętrzne posiadają wysoki poziom izolacji – połączenie podwójnych, w pełni ocieplonych ścian szkieletowych z murowanymi zapewnia dodatkową pojemność cieplną na elewacjach północnych. Przeszklenia z termicznie izolowanymi ramami przyczyniły się do uzyskania wysokiego wyniku energetycznego. Zastosowano również zaawansowane rozwiązania akustyczne, gwarantujące prywatność oraz system retencji wody deszczowej wykorzystywanej do nawadniania ogrodów.
