Na której ręce i palcu nosi się pierścionek zaręczynowy?

Na której dłoni nosi się pierścionek zaręczynowy według tradycji?

Zdecydowana większość Europejek i Amerykanek nosi pierścionek zaręczynowy na lewej ręce, co jest związane z tradycją pochodzącą jeszcze z czasów starożytnych.

Wielu archeologów twierdzi, że zwyczaj zakładania wybrance pierścionka zapoczątkowali starożytni Egipcjanie. Okrąg uważali oni za najdoskonalszy symbol wieczności, więc pierścionek miał zapewnić trwałość uczucia. Nakładano go na lewą dłoń, bliższą sercu. Pierścionki zaręczynowe były wykonane z rozmaitych materiałów. W zależności od majętności mogły być zrobione z prostego drutu, miedzi lub złota.

Tę tradycję kontynuowali Grecy i Rzymianie. Przy czym Rzymianki otrzymywały często dwa pierścionki zaręczynowe – jeden zrobiony z żelaza do użytku na co dzień, drugi wykonany był najczęściej ze złota, a kobieta nosiła go na lewej ręce tylko na specjalne okazje i w miejscach publicznych.

Co ciekawe, kościół katolicki zaaprobował pierścionek zaręczynowy, jako obietnicę ślubu, dopiero w XIII w. Papież Innocenty III pobłogosławił go jako symbol miłości i przynależności dwojga ludzi.

Warto wspomnieć, że różnych krajach mogą być odmienne zwyczaje. Przykładowo w Skandynawii w dniu zaręczyn kobieta dostaje zamiast pierścionka zaręczynowego obrączkę, którą nosi na lewej dłoni. W dniu ślubu pan młody nakłada na palec drugą – identyczną. Natomiast na Węgrzech kobiety rzadko kiedy dostają pierścionki zaręczynowe. Ich rolę odgrywa obrączka, którą narzeczony nakłada na palec lewej ręki. W dniu ślubu dziewczyna przekłada ją na prawą dłoń.

Na której ręce nosi się pierścionek zaręczynowy w Polsce?

W Polsce kobiety także otrzymują pierścionek zaręczynowy, jednak jest on umieszczony na prawej dłoni. Dlaczego w Polsce pierścionek zaręczynowy nosi się na prawej ręce? Ten obyczaj ma związek z powstaniem styczniowym.

Przed jego wybuchem pierścionki zaręczynowe, jak i obrączki kobiety zamężne nosiły na lewej ręce, z kolei po śmieci męża przekładały je na prawą dłoń. Po powstaniu wiele pań na znak solidarności z wdowami przenosiło pierścionki zaręczynowe i obrączki także na prawą rękę. Po zakończeniu walk ten sposób noszenia biżuterii stał się symbolem żałoby po przegranej.

Co więcej, noszenie pierścionka zaręczynowego na prawej ręce przez Polki, jest związane z normami kulturowymi. To właśnie tą ręką wykonujemy wszystkie ważne gesty, takie jak składanie podpisu, podawanie ręki na przywitanie albo wykonywanie znaku krzyża. Dlatego właśnie kobiety noszą pierścionek zaręczynowy na prawej ręce aż do ślubu. Szukasz pierścionka, który idealnie wpisze się w tę piękną tradycję? Zajrzyj na savicki.pl, gdzie znajdziesz biżuterię pełną wyjątkowej symboliki. 

Na którym palcu nosi się pierścionek zaręczynowy?

Pierścionek zaręczynowy zwyczajowo kobiety noszą na czwartym palcu lewej dłoni, współcześnie nazywanym palcem serdecznym. Tradycja wzięła się od starożytnych Egipcjan. Wierzyli oni, że tam właśnie ma początek żyła prowadząca krew bezpośrednio do serca. Zwyczaj ten przetrwał do dziś.

Jak nosić pierścionek zaręczynowy po ślubie?

Obecnie, nie ma żadnych reguł, na której ręce nosi się pierścionek zaręczynowy po ślubie. W dużej mierze zależy to od kobiety i wygody. Tradycyjnym rozwiązaniem jest przełożenie pierścionka zaręczynowego z prawej ręki na lewą, czyli oddanie tego miejsca obrączce. Jednak coraz więcej pań pozostawia pierścionek zaręczynowy na prawej ręce i nosi go razem z obrączką. Niektóre kobiety przekładają też pierścionek zaręczynowy na palec środkowy prawej ręki, choć niekiedy wiąże się to z jego powiększeniem.

Gdzie nosić pierścionek zaręczynowy?

Nakładanie pierścionka zaręczynowego na serdeczny palec wybranki to piękny zwyczaj. W Polsce narzeczony wybiera prawą rękę, ale w wielu innych krajach tradycyjnie będzie to lewa ręka, choć palec zawsze pozostaje ten sam.

Po ślubie pierścionek zaręczynowy tak naprawdę może być noszony w dowolny sposób: na serdecznym palcu razem z obrączką lub na innym palcu lewej ręki albo prawej. Jak nosić pierścionek zaręczynowy? Przede wszystkim tak, aby było nam wygodnie, np. na łańcuszku na szyi, aby uwidocznić jego piękno.