Młody duchem modernizm w kawalerce estetki

Formy, które przed stu laty były ostatnim krzykiem mody, nie straciły nic z aktualności. Do dziś inspirują projektantów zarówno przedmiotów, jak i mieszkań. Wśród nich – architektów wnętrz z pracowni Sobkowiak Architektura, których dziełem jest niezwykle wyrafinowana estetycznie kawalerka. Na zaledwie 35 metrach kwadratowych w starej warszawskiej kamienicy powstało wygodne miejsce do życia, które wprost urzeka stroną wizualną. Co ciekawe, konsekwentnie stosowane obłe modernistyczne kształty mają także uzasadnienie praktyczne.

Autor: OS

Zdjęcia: Wiktoria Wasiak (Sobkowiak Architektura)

http://sobkowiakarchitektura.pl/

Dodaj do ulubionych artykułów Usuń z ulubionych artykułów

Najpiękniejsze realizacje powstają wtedy, gdy utalentowani projektanci łączą siły ze świadomymi inwestorami, tak jak w tym przypadku. – Nasza klientka to dojrzała kobieta, która ceni wnętrza naprawdę starannie urządzone. Ma bardzo dużą wiedzę o historii wzornictwa, ale też pilnie śledzi nowe wnętrzarskie mody. Uważnie przygląda się współczesnemu designowi i wśród przedmiotów zarówno drogich, jak i tanich wypatruje dobrych form – opowiada Agata Sobkowiak. Jak inwestorka wyobrażała sobie przyszłe mieszkanie? – Chciała, by było modne, ale przede wszystkim rzeczywiście piękne. Wczuwała się przy tym w każdy detal. Cieszyła się, oglądając nasze pomysły. Mówiła, że udział w procesie projektowym to dla niej przyjemność, wręcz doznanie artystyczno-estetyczne – mówi z uśmiechem architekt.

Od klientki wyszła propozycja sięgnięcia po ciepłe, naturalne kolory, a projektanci przekuli pomysł w bogatą paletę pomarańczów, różów i bordo z graficznym duetem czerni oraz bieli. – To był trafny kierunek, bo dzięki oknom wychodzącym na południe w środku dnia jest tu piękne światło, które staje się dodatkowym elementem wnętrza i zmienia nasycenie barw – podkreśla Agata Sobkowiak. Inwestorka określiła też styl wyposażenie, który jej się podoba. Można go określić jako odważną, awangardową wersję modernizmu lat 20. Jednak wybór wszystkich mebli, oświetlenia i dodatków powierzyła projektantom, tak by całość była spójna. Ten cel został bez wątpienia osiągnięty.

Galeria form zamkniętych

Zadanie, choć pasjonujące, nie należało do najłatwiejszych – i to nie tylko dlatego, że znalezienie naprawdę pięknych przedmiotów do wnętrza zawsze wymaga czasu oraz świetnego oka. Historyczna kamienica w Śródmieściu Warszawy, gdzie dziś gościmy, niedawno przeszła gruntowny remont. Deweloper, który się tym zajął, zaproponował zupełnie nowe podziały poszczególnych kondygnacji z kompaktowymi teraz mieszkaniami.

W efekcie do największych wyzwań, przed którym stanęła Agata Sobkowiak wraz zespołem pracowni Sobkowiak Architektura, były małe, a przede wszystkim wąskie pomieszczenia. – Nie przesuwaliśmy ścian, zachowaliśmy zastany układ funkcjonalny z delikatnie wyodrębnionymi z salonu strefami sypialni oraz kuchni. W wejściu do sypialni wprowadziliśmy jedynie rodzaj ruchomego parawanu – relacjonuje. – Siły skoncentrowaliśmy na tym, by wyszukać meble, rozwiązania oświetleniowe i dodatki, które pozwolą zaaranżować tę przestrzeń wygodnie i efektownie – podkreśla.

Salon. Jak u Peggy Guggenheim

Zgodnie z życzeniem inwestorki to niezwyczajne małe mieszkanie miało zostać wypełnione starannie dobranymi sprzętami. – Zdecydowaliśmy się konsekwentnie sięgać po obłe formy. Dzięki nim kompozycja wnętrza jest zwarta, ale niekolizyjna – zaznacza Agata Sobkowiak. – Wszystko staje się lżejsze, wizualnie bardziej miękkie, przyjazne, przytulne – dodaje.

Poszukiwania mebli były o tyle wymagające, że każdy z nich miał być formą zamkniętą – obiektem, który praktyczną funkcję łączy z urodą godną nowoczesnej rzeźby. Zespół pracowni Sobkowiak Architektura z sukcesem zmierzył się z tym zadaniem. Tak pojawiła się tu wygięta w łuk kanapa, stolik kawowy przypominający prace Katarzyny Kobro czy wyjątkowe drewniane meble na planie owalu, z tak modną dziś fakturą. Do nich doprojektowano kilka unikatów: zamkniętą łukiem szafę w odcieniu łososiowego różu czy zaoblone od strony kuchni siedzisko przy stole jadalnianym – oczywiście okrągłym i uzupełnionym o okrągłe pufy.

Sypialnia. W cieniu arkad

Z salonu do sypialni pierwotnie prowadziło otwarte przejście. Za jedyną przysłonę służył wąski pas ściany. Aby poprawić funkcjonalność tej strefy, projektanci z pracowni Sobkowiak Architektura zdecydowali się wprowadzić w tym miejscu przesuwne drzwi ze szkła ornamentowanego. – Skoro wszystkie formy w mieszkaniu są miękkie, obłe, drzwi też zamknęliśmy łukiem – komentuje Agata Sobkowiak. – Mają charakter dekoracji, jednak w razie potrzeby skutecznie zasłaniają strefę nocną – dodaje.

Rzut oka na otoczenie wystarczy, by konsekwentnie stosowanych łuków naliczyć jeszcze więcej. Od oparć i siedziska wspomnianej już ławy w strefie jadalni przez nieduże lustro i oprawę ściany za nim aż po zagłówek łóżka. Tu czarna forma tapicerska spotyka się z wytworną tapetą w odcieniu terakoty. – To kolejny akcent ciepłej barwy z palety kolorów naturalnych, kojących, przyjaznych w odbiorze i przytulnych. Charakterystycznych, a jednak ponadczasowych – zwraca uwagę architekt. Jednocześnie tapety (widoczne tu oraz w kuchni) i tkaniny uzupełniają wnętrze o desenie, które bardzo wzbogacają wnętrze w bezpośrednim odbiorze.

Kuchnia. Czym przełamać biel

Kuchnia, choć maleńka i otwarta na salon, nie tworzy wrażenia „gotowania przy kanapie”. To dlatego, że ma podłużny kształt, a ze strefą wypoczynkową styka się krótszym bokiem. Na podłodze (podobnie jak w salonie i sypialni) leży tu barwiona klepka dębowa, z kolei wzdłuż ścian rozciąga się dyskretnie stylizowana zabudowa meblowa z białymi płycinowymi frontami. Jasna tapeta z delikatnym deseniem, prosta lniana roleta rzymska, modernistyczna biała lampa oraz garść starannie dobranych akcesoriów kuchennych w czerni – to wystarczyło, by zastana aranżacja tej strefy zespoliła się z wystrojem salonu.

Więcej informacji o pracowni znaleźć można na stronie sobkowiakarchitektura.pl.