Nowe wnętrze opolskiego „superteatru”
W latach 70. XX wieku Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu nazywano „superteatrem”. Był on niezwykły na skalę całego kraju - począwszy od budżetu, poprzez repertuar, aż po powierzchnię sceny dramatycznej, największą w całej Polsce. Ostatnio budynek przeszedł modernizację. Wysmakowane działania nienaruszające architektury z lat 70. sprawiły, że miejsce to znowu zachwyca i przyciąga publiczność.
Autor: GT
Realizując ideę o teatrze jako miejscu spotkań i budowania wspólnoty kulturalno-społecznej, dyrektor teatru Norbert Rakowski stworzył środowisko i okoliczności sprzyjające twórcom, widzom i mieszkańcom miasta. Udało się przywrócić oryginalne założenia projektantów poprzez ponowne otwarcie i odsłonięcie podzielonych przestrzeni dwupoziomowego foyer oraz dostosować je do współczesnych standardów technologicznych i trendów projektowych.
Autorką odświeżenia logotypu oraz nowych wnętrz Teatru im. Jana Kochanowskiego jest absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, doktorantka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej mgr inż. arch. Maria Jankowska z pracowni architekt online.
Duża część prac wykonana została przez teatralne pracownie rzemieślnicze (pracownia tapicerska, stolarnia, pracownia krawiecka, ślusarnia). Ponadto niemal wszystkie meble i dodatki zostały oznaczone metką/wszywką z logo teatru. Na parterze powstała klubokawiarnia, zmienił się wizerunek kasy biletowej oraz szatni, zaś foyer wyposażone zostało w sprzęt multimedialny (ekran kinowy oraz projektor), WIFI, nagłośnienie strefowe. Odbywają się tu koncerty, spotkania, dyskusje i pokazy filmowe. Meble stanowiące klasyki polskiego wzornictwa, odrestaurowane zgodnie z oryginalnym projektem i wizją wnętrza, uzupełnione zostały współczesnymi elementami wyposażenia tak, by były spójne z architekturą.
Cały system oświetlenia jest autorskim pomysłem projektantki zrealizowanym według indywidualnego projektu. Lampy w różnych kształtach (sople, okręgi) oraz wykonane w tej samej technologii świetlne napisy stanowią znaczący i integrujący wszystkie przestrzenie element. Dzięki kompozycji lamp budynek wygląda szczególnie spektakularnie po zmroku, przyciągając wzrok przechodniów poprzez szklaną fasadę.
Budynek, w którym mieszczą się cztery sceny oraz Centrum Edukacji Kulturalnej, jest stopniowo rewitalizowany.