Tunel dla kotów pod łóżkiem i sauna w szafie. 45-metrowe mieszkanie architektki
Kluczem do zrozumienia wielu wnętrz są ich mieszkańcy. Tak jest również w przypadku tego kijowskiego mieszkania, które należy do architektki wnętrz, Wiktorii Karevej, współzałożycielki pracowni Between the walls. Wiktoria ma w życiu dwie miłości: koty i sztukę współczesną. Każdej z nich poświęciła małą część mieszkania. Wielką pasją architektki są też stare meble, które sama odnawia. Ich również nie mogło zabraknąć w tym przytulnym, kompaktowym wnętrzu.
By maksylanie wykorzystać niewielki metraż, architektka zrezygnowała z korytarzy i zbędnych podziałów. Do strefy dziennej – salonu połączonego z kuchnią i balkonem trafiamy zaraz po przekroczeniu drzwi wejściowych. Drzwiami oddzielona jest jedynie sypialnia i łazienka. W ten sposób to 45-metrowe mieszkanie wydaje się bardziej przestronne.
W części dziennej warto zwrócić uwagę na odrestaurowaną szafę sprzed stu pięćdziesięciu lat, dwustuletnią ikonę, obie to rodzinne pamiątki męża Wiktorii, oraz krzesła skórzane z lat 70. ubiegłego wieku.
Przy okrągłym, marmurowym stoliku jadalnianym stoją krzesła, które Wiktoria upolowała na pchlim targu. Jedno z nich to model „Alias Spaghetti”, ikona dizajnu z 1979 roku zaprojektowana przez Giandomenico Belottiego. Nad stołem zawisła zaś ręcznie robiona lampa z wełny autorstwa ukraińskiego artysty Nicholasa Moona.
Jak na miłośniczkę sztuki przystało, Wiktoria zadbała o to, by w jej własnym mieszkaniu znalazły się prace współczesnych twórców. Na tle jasnych ścian wyróżniają się dwa ciemne płótna ukraińskiego malarza, Antona Sayenko.
Jedne z drzwi obecnych w salonie prowadzą do szafy z ukrytą w niej...pojedynczą sauną. Wiktoria i jej mąż mieszkają tuż obok lasu, lubią sport i przebywanie w naturze, a sauna jest doskonałym dopełnieniem tych aktywności.
Kreatywne podejście do małego metrażu najbardziej widoczne jest w sypialni. Łóżko zostało umieszczone na podeście wykonanym ze sklejki. W nim znajdują się schowki na sprzęt sportowy oraz tunel dla dwóch puszystych kotów Wiktorii.
Na części sufitu, podobnie jak w salonie, zachowano odsłonięty beton. Zieleń pokryła ściany do jednej trzeciej wysokości wnętrza, co nadaje przestrzeni ciepła i przytulności.
Jasny błękit w łazience został podyktowany kolorystyką włoskich płytek Vogue, którymi wykończono wnękę prysznicową. Architektka wprowadziła tu także jasny kamienny blat, którym zwieńczono zabudowę pod umywalką.
